Περιγραφή
Το However αφορμάται από τα how–to’s ως ερωτήματα καθημερινής ζωής που τίθενται στις ιντερνετικές μηχανές αναζήτησης προκειμένου να βρεθεί η αποτελεσματικότερη λύση τους. Τα ερωτήματα αυτά καλύπτουν ένα τεράστιο φάσμα αναγκών και αναδεικνύουν το απεριόριστο φάσμα πληροφορίας του ίντερνετ. Τα how–to’s λειτούργησαν ως readymade/found tasks με βάση τα οποία δημιουργήθηκαν λεκτικά scores που καθοδηγούν τη δράση. Κάποια από τα tasks αφορούν σωματικές δραστηριότητες, οι οδηγίες των οποίων ακολουθούνται κυριολεκτικά και όπως βρίσκονται στο διαδίκτυο, ενώ άλλα αφορούν πιο αφηρημένα ζητούμενα τα οποία σωματοποιούνται μεταφορικά (πχ. How to Disappear Completely) σύμφωνα με τα αντίστοιχα scores.
Ο κάθε performer έχει τα δικά του tasks, τις δικές του περιοχές (territories), τα οποία φέρνει στον χώρο και αποτελούν τον σκελετό της δράσης. Ο χώρος δράσης του κάθε υποκειμένου οριοθετείται μέσα από την εμμονική και σολιψιστική προσπάθεια εκτέλεσης του task. Ωστόσο, σε περίπτωση που το απαιτεί κάποιο task, οι performers συνεργάζονται. Ο ιστός που ενώνει τον τρόπο που εκτελούνται οι δράσεις είναι η προσπάθεια (effort) και ως αποτέλεσμα η διεργασία της κίνησης (process): το κάθε άτομο περνά διαδοχικά από τα βήματαπου υποδεικνύουν τα scores καταβάλλοντας την αντίστοιχη ενέργεια και το αντίστοιχο έργο (labor) για να περατώσει το task. Η διαδικασία αυτή συχνά επαναλαμβάνεται ακολουθώντας τη λειτουργία μάθησης της τεχνητής νοημοσύνης: το άτομο αντλεί feedback από την προσπάθειά του και την ξαναδοκιμάζει με βελτιωμένο τρόπο (self–improvement). Το κοινό έχει τη δυνατότητα να περιφερθεί στο χώρο και να επιλέξει τον τρόπο που θα παρατηρήσει τη δράση του κάθε ατόμου δημιουργώντας ένα επιπλέον επίπεδο -μη χορογραφημένης- κίνησης στον χώρο.
Τα scores των δράσεων λειτουργούν ως σταθερή υπενθύμιση της "χορογραφίας" -των βημάτων και εντολών- που πρέπει να ακολουθήσει το κάθε άτομο. Ωστόσο, έχουν δημιουργηθεί και ως αντικείμενα τέχνης που καθιστούν αισθητή την παρουσία τους στο χώρο, τον οριοθετούν επιπλέον και γνωστοποιούν το περιεχόμενο των εντολών. Η ξύλινη εγκατάσταση λειτουργεί ως λαβύρινθος που άλλοτε περιορίζει και άλλοτε βάζει σε ένα παιχνίδι το κινούμενο σώμα. Ο ήχος δομείται όπως η κίνηση: επίπεδο στο επίπεδο, βήμα στο βήμα, αποτυχία, προσπάθεια εκ νέου.
Συντελεστές:
Σύλληψη, έρευνα, κινησιολογία, εγκατάσταση: Δέσποινα Σανιδά-Κρεζία
Ηχοτοπίο: Edi Fahlqvist
Artworks: Ζάχος Βάρφης, Δέσποινα Σανιδά₋Κρεζία
Διεύθυνση παραγωγής: Γιώργος Κατσώνης
Παραγωγή: ZESTY
Performance:
Ειρήνη Γεωργίου, Αλεξάνδρα₋Δομνίκη Δρανδάκη, Λήδα Διώχνου, Δέσποινα Σανιδά₋Κρεζία, Φωτεινή Σταματελοπούλου, Στέφανος Τσόγκας