Ένας τοίχος από πλεξιγκλάς σκελετό στον οποίο θα τοποθετηθούν 6.000 ξύλινα τουβλάκια με αποφθέγματα, πρόκειται να στηθεί 25-26-27 Σεπτεμβρίου στην Προβλήτα Α’ στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης, (Παρασκευή και Σάββατο 10.00 με 22.00 και Κυριακή 11.00 με 19.00), ενώ παράλληλες δράσεις με κοινή βάση τα ρητά, θα αποτελέσουν το διαδραστικό project με γενικό τίτλο "Ο τοίχος που χάνεται". 

Η διαδραστική εγκατάσταση "Ο τοίχος που χάνεται" αποτελεί μια πρωτότυπη ιδέα της Maria Yablonina, η οποία αναπτύχθηκε στο πλαίσιο εργαστηρίου που διηύθυνε ο αρχιτέκτονας και μηχανικός Werner Sobek, έπειτα από πρωτοβουλία του Goethe-Insitut της Μόσχας το 2012. Με αφορμή τη γερμανική Προεδρία του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η εγκατάσταση θα παρουσιαστεί σε δέκα ευρωπαϊκές χώρες το προσεχές διάστημα. Σε μια περίοδο κατά την οποία τα κλειστά σύνορα και τα μέτρα κοινωνικής αποστασιοποίησης δημιουργούν ένα αίσθημα απομόνωσης, "Ο τοίχος που χάνεται" γίνεται μια ευκαιρία για τους πολίτες της Ευρώπης να μοιραστούν και να ανταλλάξουν ιδέες για το μέλλον μιας ενωμένης ηπείρου. 

Αποφθέγματα που προέρχονται από τον ευρωπαϊκό υψηλό και σύγχρονο ποπ πολιτισμό, τα οποία συγκεντρώθηκαν στο πλαίσιο πανευρωπαϊκού διαγωνισμού τον χειμώνα του 2020, είναι χαραγμένα πάνω στα ξύλινα τουβλάκια που στη συνέχεια θα τοποθετηθούν στο πλέγμα του τοίχου δημιουργώντας θεαματικά γλυπτά. Το κοινό θα έχει τη δυνατότητα να "παίξει" με τα τουβλάκια και φεύγοντας να πάρει μαζί του όποιο ρητό του αρέσει περισσότερο. Στο τέλος, θα μείνει μόνο το διάφανο πλέγμα από πλεξιγκλάς, στο οποίο βρίσκονταν τα τουβλάκια με τις ρήσεις και έτσι ο τοίχος θα έχει χαθεί. 

Το πρόγραμμα "Ο τοίχος που χάνεται" είναι ένα εγχείρημα του Goethe-Institut, που χρηματοδοτείται από ειδικά κονδύλια του Ομοσπονδιακού Υπουργείου Εξωτερικών για τη γερμανική Προεδρία του Συμβουλίου της ΕΕ το 2020 και υποστηρίζεται από το MOMus-Πειραματικό Κέντρο Τεχνών.  

Παράλληλες δράσεις.